Vergeet-mij-nietje
Klein en kwetsbaar,
open ik mijn gouden kern
en richt me naar buiten.
Met mijn blauwe blaadjes
gestreeld door de lucht,
slakend een diepe zucht,
naar alle herinneringen
die ik je geef.
Met bosjes tegelijk
mag je beleven,
ze een plekje geven.
Ik omarm jouw gemis,
tot tranen geroerd,
en laat je weten,
dat je kunt leven
zonder te vergeten.
Ook een krachtsteen met troostrijke boodschap? Neem dan even contact met me op.
Reactie plaatsen
Reacties