Met mijn zwart-witte vacht,
ben ik een voorbeeld van eenheid.
Het donker en licht zijn in mij verenigd,
als twee kanten van dezelfde medaille.
Op mijn kwetsbaarst, openbaart zich moed,
de moed om mijn verlangens te leven,
een voor mij onbekende weg te gaan.
Met elke stap in het donker,
komt er zicht op het licht.
En met elke stap in het licht,
laten zich nieuwe schaduwen zien,
wordt de moed weer in mij aangeraakt.
Zo ontstaat een oneindige cyclus,
waarbij licht en donker elkaar ontmoeten,
elkaar vinden in een evenwichtig midden.
Voor mij bestaat er geen zwart of wit.
Ik kies voor goud,
voor de schat die ik ontdek,
door de weg van de moed te volgen.
Das is de achtste steen van het in ontwikkeling zijnde krachtstenen-kaartendeck
Reactie plaatsen
Reacties