Met een slakkengangetje,
beweeg ik me door het leven.
Ik ben de tijd liever kwijt dan rijk,
laat me op geen enkele manier opjagen.
Ik voel aan mijn water hoe hard ik mag gaan,
pas mijn slijmproductie daar op aan.
Het tempo van mijn lijf,
dwingt me om oog te hebben,
voor zaken die om bewustzijn vragen.
Zij roepen mij op om te vertragen.
Het zijn tekens die richting geven,
aan mijn weg die geen einde kent.
In het tijdloze ligt het eindeloze,
het maakt dat ik in beweging blijf.
En bij kwetsbaarheid en twijfel,
volg ik de weg naar binnen,
die op mijn lijf geschreven staat.
Spiralend kom ik dan thuis,
waar ik al mijn antwoorden vind.
Om vervolgens vol goede moed,
weer uit mijn schulp te kruipen,
mijn oneindige weg te vervolgen,
die nooit ofte nimmer dood zal lopen.
Slak is de eenendertigste steen van het in ontwikkeling zijnde krachtstenen kaartendeck.
Reactie plaatsen
Reacties